Οι θεωρίες για την αρχή του φιλιού ποικίλουν. Μία λογική εκδοχή που ξεκινά από τα προϊστορικά χρόνια, είναι ότι -όπως συμβαίνει και με πολλά ζώα και πουλιά- η μάνα μασούσε την τροφή και την έδινε με το στόμα στο μωρό της για να τραφεί.
Κάτι, λοιπόν, που άρχισε ως συνήθεια διαβίωσης μπορεί να εξελίχθηκε σε κοινή πράξη τρυφερότητας. Λιγότερο ακριβής -αν και περισσότερο ρομαντική- ακούγεται η θεωρία που υποστηρίζει πως, σύμφωνα με κάποιες παλιές θρησκείες, η ψυχή του ανθρώπου ζούσε στην ανάσα του. Με το φιλί, λοιπόν, οι δύο ψυχές των ατόμων έρχονταν σε επαφή και μπλέκονταν μεταξύ τους για πάντα.
Πιο… επιστημονική, τέλος, ακούγεται η θεωρία ότι, με το φιλί, οι άνθρωποι έρχονται αρκετά κοντά, ώστε να μυρίσουν ο ένας την μυρωδιά του άλλου και, έτσι, να «γνωριστούν» καλύτερα. Αντίστοιχη συμπεριφορά παρατηρείται, άλλωστε, και στα ζώα που «αλληλο-μυρίζονται» και «τρίβονται» μεταξύ τους. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε ο ιστορικός Ernest Crawley στις αρχές του 20ου αιώνα, οι πρώτες καταγραφές φιλιών εντοπίζονται στην Ελλάδα, την Ασσυρία και την Ινδία, ενώ την ίδια εποχή, στην αρχαία Αίγυπτο η πράξη ήταν παντελώς άγνωστη. Μία από τις πρώτες εικονικές καταγραφές φιλιού, μάλιστα, -την οποία μπορείτε να δείτε στα «12 πιο καυτά φιλιά της ιστορίας»- εμφανίζεται σε ρωμαϊκό αγγείο του 300 π.Χ, στο οποίο ένας άνδρας σκύβει για να φιλήσει μια γυναίκα, υποδηλώνοντας, σύμφωνα με ιστορικούς, την επιστροφή του στο σπίτι. Ακόμα, ο Crawley υποστηρίζει πως η πράξη του φιλιού ήταν ασυνήθιστη για την ιαπωνική κοινωνία μέχρι πριν τον 20ο αιώνα -πραγματοποιούνταν μόνο μεταξύ μητέρας και παιδιού-, ενώ στην Αφρική, και σε άλλες λιγότερο αναπτυγμένες κοινωνίες, είχε παρατηρηθεί ότι σπάνια συνέβαινε, ακόμα και ανάμεσα σε άτομα της ίδιας οικογένειας.
πηγή
